9 Kas 2012

Çocukluğum Ve Kardeşlerim


Ahhh çocukluğum ne güzeldi beş kardeş bir arada ,kavgalarımız,gülüşmelerimiz ne güzeldi.Çok özlüyorum o günleri ,hatırladığım babam bir gün pazara gitcekti .Ben hemen babama ne alacağını sordum aşlık dedi bende aşlık denince ne bileyim pasta gibi şeyler olduğunu düşündüm,arkadaşımla o gün kavga etmiştik çocuk aklı babam bana aşlık alacak amaa demiştim.arkadaşımda aşlığın ne olduğunu bilmiyor tabi benim babamda bana alır diye ne kavga etmiştik canım arkadaşım  yaa babam pazardan geldi ben torbalara karıştırıyorum aşlık nerde diye babam işte burda diyor ben inanmıyorum gözüm aşlık arıyor.Meğerse aşlık fasulye,nohut,meyve ,çerez ben nasıl ağlıyorum aşlığım nerde diye ne sanmışsam şimdi gülüyorum kendi,kendime kardeşlerinle her şeyini paylaşıyorsun yediğin yameği,içtiğin suyu her şeyi,biz hiç televizyon bile izlemezdik çünkü kendimiz dizi gibiydik ne güzeldi yemekler bile çok tatlıydı bize öyle geliyordu.Halil,Elveda,Seda,ve Uğur benim küçüğüm Halil 2004 yılında vefat etti. Canım kardeşim o kadar sessiz okadar efendi bir çocuktu ki askerden geldikten sonra işe giderken trafik kazası geçirdi,olay yerinde ölmüş bize iş kazası dendi önce öldüğünü eve gelince öğrendik çok kötü Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun.Elveda annem elveda ismini bu sonuncu olsun diye koymuş ama arkadan iki tane daha olmuş:))Elveda benim sırdaşım arkadaşım her şeyim birbirimize o kadar bağlıyız ki erik ağacının tepesine çıkar  eriklerin en büyüğünü kendi yerdi,bana küçükleri verirdi ,tabi ben ağaca çıkamıyorum ya bunun gibi bir sürü anılar.Seda nereden başlasam evimizin neşesi bakkala çakkala  Sedayı gönderirdik. Uğurr ben büyüttün sayılır annem tarlaya gidince ben bakıyordum dokuz yaşında küçük anne olmuştum her şeyiyle ben ilgilenirdim,ilk yemeğimi 11 yaşında yaptım pilav köyümüze boncukçu dede gelirdi beni de çok severdi nerdedir şimdi nasıldır bilmiyorum,pilavımı ona yedirmiştim.Pilavım birde kötü olmuştu ki yanık olmuştu ama beni o kadar mutlu etmişti ki ilk yemeğim yanık olsun varsın.Sonrası geldi zaten annem evden gidince ben hemen yemek yapmaya girişirdim,anneciğim ne ağlardı benim kızım büyümüşte bana yemek mi yapıyor diye,çok özlüyorum çocukluğumu köyümü arkadaşlarımı güzel geçen günlerimi...

2 yorum:

  1. Ne güzel anlatmışsın çocukluğumuz en güzel dönemlerdendi hele sizler gibi kalabalık aileler daha birgüzel,Rabbim ölenlere rahmet,kalanlara sağlıklı uzun bir ömür versin inşallah

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim daha bunlar gibi okadar çok anılarımız var ki kısa geçtim

    YanıtlaSil